17 jun Vrijheid in verbinding: Blog 9, Zo binnen, zo buiten

Wil je mijn blog liever luisteren dan lezen, klik dan hier.

Deze blog is een vervolg op veiligheid in verbinding. Je kunt deze blog waarschijnlijk makkelijker lezen als je de rest van deze reeks ook hebt gelezen. Deze reeks is trouwens een vervolg op mijn eerder geschreven blogreeksen, ‘Zoektocht naar vrijheid’ en ‘Vrijheid in de praktijk’. Een aanrader om die ook te lezen, want dan heb je het volledige plaatje van wat ik in de wereld zichtbaar wil maken. Deze heel waarschijnlijk allerlaatste blog gaat over de dynamiek van de mentale polariteiten: activatie en onderdrukking in de buitenwereld. De eerder voorspelde consequenties van mijn onderzoek voor mijn praktijk beschrijf ik niet hier, maar wel later op mijn website.

In deze blog schrijf ik veel over de valse macht. Daarom hierna een korte uitleg hoe ik hier naar kijk. Valse macht in het maakbare systeem kan alleen maar bestaan met de tegenstelling valse hoop. Het is vals omdat het bestaat uit geïdentificeerde en geprojecteerde vaste geprogrammeerde angstverhalen. Ik ben oké, jij bent niet oké. Ik ben groot en machtig. Ik heb het hier voor het zeggen en bepaal wat er gebeurt. Aanvallen, concurreren en controleren is de standaard om macht te genereren en te overleven. Het is een strategie die levensvatbaar is binnen een ongelijkwaardig hiërarchisch systeem. Het kan alleen bestaan als de andere partij zich (onbewust) klein ‘maakt’, de werkelijkheid van de valse macht overneemt en leeft. Waardoor er afhankelijkheid ontstaat. Ik ben niet oké, ik ben klein en onmachtig. Als ik doe wat ‘goed’ is, hoop ik dat ik erbij hoor. Dit speelt zich dus op verschillende niveaus af. Binnenin ons, in relaties, groepen, de samenleving en dus ook op wereldschaal.

Het maakt niet uit vanuit welke persoonlijke strategie we leven. Achter de maskers van onze strategieën (of het nu op valse hoop of op valse macht gebaseerd is) handelen we allemaal vanuit angst. Ons trauma zorgt voor afwezigheid. Door onze afwezigheid laten we ons automatisch leiden en zijn we onbewust een kanaal voor het duister. Het duister is een destructieve en saboterende kracht die door ieder van ons heen beweegt als we niet aanwezig zijn. Deze kracht laat zich voeden door angst en zorgt ervoor dat mensen die zich laten leiden ook weer angst en verstoringen in de interactie met de ander creëren. Wat constant zorgt voor verstoringen in onze interne en externe communicatie. De mens die zich door deze kracht laat besturen, keert zich van liefde en verbinding af. Deze kracht kan dus alleen door de persoonlijkheden van mensen heen bewegen. Iedereen kent deze destructieve en saboterende kracht wel in zichzelf?  Niemand is namelijk van deze infiltratie uitgesloten.

Collectief trauma en dynamieken in de context van de maakbare wereld plaatsen, is voor mij in de afgelopen drie jaar pas echt ontstaan. Iedereen wil vanuit een gezonde menselijke behoefte onderdeel van de samenleving zijn. Als ik terugkijk op mijn blogreeks kan ik concluderen dat iedereen in deze maakbare wereld heeft moeten overleven. Of je nu veilig of onveilig gehecht bent in jouw gezinssysteem. Iedereen (onze ouders, voorouders, ik, jij en de buitenwereld) is onderdeel van het maakbare systeem. En deze maakbare wereld is door elke gecreëerde persoonlijkheid heen verweven. Natuurlijk ook heel logisch dat het maakbare systeem invloed heeft op de gecreëerde persoonlijkheden en andersom. Er is een constante stroom van een voorgeschreven werkelijkheid. De valse macht dicteert via verschillende kanalen, zoals het onderwijs en media, onze cultuur en ons mens- en wereldbeeld. Van kleins af aan worden we hiermee gesocialiseerd en geprogrammeerd. Niet alleen vanuit ons gezin, maar dus ook door onderdeel te zijn van de samenleving. Vanuit ons persoonlijke verhaal en programmering, ordenen en labelen we onze werkelijkheid.

Terwijl ik mijn verinnerlijkte valse macht binnen mijn persoonlijkheid heb ontrafeld, realiseer ik mij dat ik dezelfde dynamiek van onderdrukking en activatie terugzie in de maakbare wereld. Zoals ik al heb beschreven in mijn blog Collectieve traumavelden worden er in de buitenwereld actief verhalen door de valse macht gelanceerd waar wij iets van moeten vinden. Vaak wordt het verhaal zo gebracht, dat het eens of oneens moeten zijn al in het verhaal en boodschap verpakt zit. Op deze voorgeschreven werkelijkheid reageren onze gecreëerde persoonlijkheden. Je neemt het aan of wijst het af. Door het merendeel van de samenleving wordt deze werkelijkheid vaak één op één overgenomen.

Of je het verhaal overneemt of afwijst, is niet relevant. Door je ertoe te verhouden, identificeer je jezelf ermee en neem je de voorgeschreven werkelijkheid sowieso over. Je oordeelt en labelt het verhaal door jouw persoonlijke bril. Je vindt het goed of fout. Je bent voor of tegen. Je gelooft het wel of niet. Voor beide stromen is er voldoende informatie aanwezig om je mee bezig te houden. Je bent Woke. Je bent wakker. Je bent een klimaatactivist. En ga zo maar door. Het effect is dat er door het afwijzen of aannemen van de voorgeschreven externe werkelijkheid polariteiten binnen de samenleving ontstaan. En we projecteren onze angst op mensen die anders reageren dan wij en daarmee onze ‘overleving’ binnen de maakbare wereld in de weg staan. Jij bent oké en jij bent niet oké. Jij bent een Wappie. Jij bent een complotdenker. Jij bent een schaap. Het duister (in mijn persoonlijkheid noem ik het mijn Duivel) stuurt deze tegengestelde polariteiten via het breinbewustzijn aan. Waardoor het verdeel- en heersspel onder de mensheid heel goed kan bestaan.

In het heden en verleden zorgt het zowel op individueel als op collectief niveau voor het verliezen van energie, voor strijd, polarisatie van samenlevingen, oorlogen en misstanden. Het lijkt of we een vrije wil hebben. Maar door ons continue te verhouden tot een externe werkelijkheid, hebben we dat dus eigenlijk niet. De keuzes komen van buiten naar binnen, waar we automatisch op reageren en ontstaan dus niet van binnenuit. Zonder vrije gedachten, is er dus geen vrije wil. Zonder vrije wil is er geen zelfexpressie. Binnen de maakbare wereld zijn er binnen een bepaalde bandbreedte gecreëerde polariteiten te ‘kiezen’. Hierdoor is binnen de externe werkelijkheid van de maakbare wereld één dominante tijdlijn ontstaan. De weg van onze geschiedenis in het verleden en een toekomst met het belang van de heersende valse macht op voorhand. Het heden oftewel het nu moment is vanuit deze wereld niet relevant. We worden namelijk alleen maar beziggehouden met het ons verhouden tot de voorgeschreven toekomst. Leiders zijn de cultuur bepalers. Hierin is een trend van globalisering en een ‘survival of the richest’ te zien. Met alle gevolgen van dien. Een wereld waarin de verhouding masculiene- en de feminiene energie door activering en onderdrukking nog meer dan het al was uit balans is geraakt. Een werkelijkheid waarin traumavelden als valse hoop en valse macht bestaan en nog meer van elkaar verwijderd raken en polariseren. Een werkelijkheid waarin de mensheid al eeuwen lang aan het overleven is. Deze wereld kan alleen maar bestaan, omdat wij de voorgeschreven werkelijkheid aannemen en hierin een positie innemen. Wij scheppen uiteindelijk dus zelf de voorgeschreven werkelijkheid en toekomst van de valse macht.

De voorgeschreven werkelijkheid wordt krachtiger gedragen als er sprake is van angst. Angstverhalen zorgen er dan ook voor dat we nog meer in onze automatische reacties vervallen en dieper in de kunstmatig gecreëerde polarisatie terecht komen. Kunstmatig is sowieso een ding van de valse macht. Ik verbaas me hoe de natuur stelselmatig worden ontkend en veelal de voorkeur uitgaat naar kunstmatige ingrepen in het weer, voedsel, lichaam, ons bewustzijn, etc. Bovendien biedt de valse macht valse bescherming voor de door hun zelf gecreëerde angst waardoor mensen alsnog een gevoel van ‘veiligheid’ ervaren. Omdat onze persoonlijkheid zich vooral niet veilig in zichzelf voelt, proberen we de veiligheid buiten onszelf te vinden. Het is een collectieve breinbewustzijnsgevangenis die zichzelf in stand houdt. Waar het vooral om gaat, is dat we constant worden gebombardeerd met externe verhalen zodat we hun werkelijkheid creëren, afgeleid blijven en maar niet de weg bij onszelf naar binnen maken. Als je je laat leiden door de voorgeschreven werkelijkheid, vanuit je gecreëerde persoonlijkheid handelt en ‘keuzes’ maakt uit angst, weet je zeker dat je onder controle staat. Onze gecreëerde persoonlijkheden passen binnen de bandbreedte van de voorgeschreven werkelijkheid.

De afgelopen drie jaar heeft de valse macht de bandbreedte, die er al was, verder vernauwd. Hierbij wordt vooral ook dankbaar gebruik gemaakt van nieuwe technologieën. De vernauwing zorgde ervoor dat de mensen die aan de buitenranden van de bandbreedte bewogen en zich niet aan ‘het nieuwe normaal’, aanpasten, oftewel de nieuwe voorgeschreven werkelijkheid (cultuur), opeens werden afgewezen. Veel informatie wat eerder werd toegelaten, wordt nu als desinformatie gelabeld en afgewezen. Eerder was binnen onze voorgeschreven werkelijkheid bijvoorbeeld een antroposofische, alternatieve en natuurlijke benadering van het lichaam meer geaccepteerd. En zo zijn er nog veel meer voorbeelden te bedenken. Er was binnen het collectief, de mensen die deze werkelijkheid overnemen, voor mij een duidelijke vernauwing in tolerantie voor meerdere perspectieven waar te nemen.

Zie je hoe het werkt. De maakbare wereld bestaat, omdat we die met onze gecreëerde persoonlijkheden in stand houden. We kunnen nu natuurlijk de externe valse macht de schuld geven en daar onze boosheid of angst op projecteren. Als je het systemisch bekijkt, is de valse macht echter gewoon onderdeel van het systeem waarin wij leven en waar het duister zich doorheen beweegt. Het enige waar we invloed op hebben, is onze eigen persoonlijkheid. Dus laten we vooral de vinger naar onszelf wijzen en onderzoeken waar het duister, oftewel verschillende vormen van (zelf)destructie en -sabotage, nog invloed op ons heeft. In feite zijn wij het zelf die ons uit de gevangenis van de maakbare wereld kunnen bevrijden. Tot hoe ver ga jij in de vernauwing mee?

De vernauwing is dus niet alleen maar een bedreiging, maar geeft de mensheid ook een kans om als collectief nog meer in bewustzijn te verruimen. Om buiten de bandbreedte van de maakbare wereld en ons gecreëerde persoonlijkheden te treden. Ik zie dat ook gebeuren. Er is nu zoveel meer bewustzijn dan tien of twintig jaar geleden. De huidige en toekomstige voorgeschreven werkelijkheid zal onze menselijkheid steeds meer verdrukken. Ons ware zelf zit ook door onze persoonlijkheid heen verweven waardoor steeds meer mensen bij het ervaren van de ontmenselijking worden uitgedaagd ook de weg naar binnen te maken. Mensen bewegen niet zomaar mee in de voorgeschreven werkelijkheid en al haar kunstmatige ingrepen. In de basis heeft de mensheid dezelfde behoeften. Onder andere door de beïnvloeding en manipulatie van buitenaf hebben we er minder verbinding mee. Kijk maar eens om je heen. Hoe benauwder het wordt, hoe lastiger het wordt jezelf te verlaten. Waar jouw grens ligt, heeft te maken met tot hoever jouw bewustzijn is verruimd en je dus minder automatisch en in afwezigheid leeft.

Er is dus eigenlijk iets heel bijzonders aan de gang. Velen hebben in het verleden al de weg naar binnen gemaakt en hun aanwezigheid oftewel bewustzijn verruimd. Hierdoor is er een collectief verlangen naar een nieuwe wereld ontstaan. Ze stellen in het nu moment in hun gedachten en gevoelens een nieuwe wereld voor. De huidige ontwikkeling hebben we als collectief in samenwerking met de natuurwetten en de aarde organisch in gang gezet. Ik schrijf deze blogs vanuit het perspectief van de mens. De evolutie van de aarde en de natuur kun je ook voor de mens zetten. Het gaat niet over wat er het eerste is begonnen. Het proces van de aarde en de mens gaan gelijktijdig. De aarde en haar natuur heeft ook een bewustzijn. Dat betekent dat de oude wereld hier op aarde ruimte mag maken voor de nieuwe wereld. Een wereld is balans met de natuur en de aarde.

De valse macht laat ons geloven dat zij de verandering in gang heeft gezet, maar mensen hebben zelf deze evolutionaire ontwikkeling in beweging gebracht. Wat we nu zien is het gevolg van ons collectieve organische voorstelling en een kunstmatige ingreep het veranderproces te kapen, voor te schrijven en binnen de gestelde bandbreedte te controleren. Door hun voorgeschreven werkelijkheid voor onze organische werkelijkheid te plaatsen, heb ik mij dus ook laten vertragen en afleiden. Ik heb mij laten verleiden om me tot de voorgeschreven werkelijkheid van de afwijzende groep te verhouden. Het lijkt of je bewust bent en het goede kiest omdat je de voorgeschreven werkelijkheid afwijst, maar ondertussen verhoud je je nog steeds tot hun werkelijkheid. En niet tot jouw eigen wijsheid en waarheid. Net zoals onze verinnerlijkte valse macht dit in al haar vermommingen kan doen.

We zijn gewoon klaar voor een nieuwe wereld en zitten al heel lang tegen het plafond aan te stoten. Mijn inziens staat de oude wereld en haar systemen op het punt collectief te evolueren in een nieuwe. We zijn toe aan een complete herziening van onze werkelijkheid. Het is een kunst onze ‘angst’ te belichamen en het pad van ons hart te durven kiezen. Een keuze te maken uit liefde in plaats van angst. Als we buiten de opgelegde voorgeschreven werkelijkheid en bandbreedte treden hebben we enorm veel moed nodig, omdat we de ‘angst’ die daarbij vrijkomt hebben te trotseren. Angst tussen aanhalingstekens, want wat is eigenlijk angst zonder ons trauma en persoonlijke verhaal uit het verleden die we op de toekomst projecteren? Wat is angst als we ontdekken dat we in elk nu moment onze eigen werkelijkheid kunnen creëren.

Het is geen passieve weg waarbij we ons bij de voorgeschreven werkelijkheid neerleggen. We openen de nieuwe wereld niet door vanuit onze persoonlijkheid iets extern te willen veranderen in de maakbare wereld. We openen de nieuwe wereld door ons ware zelf (het licht en het donker) oftewel ons in te brengen ‘puzzelstukje’ in elk nu moment vanuit liefde te openen, erin te vertrouwen en met ons gevoel en voorstelling erin te staan en begeleiden.

En alleen met elkaar samen kunnen we de nieuwe wereld als een ‘puzzel’ in elkaar leggen. Als we zelf onze ruimte creëren vanuit ons hart bewustzijn, gaan er oorspronkelijke werelden open zoveel als dat er mensen zijn. We zijn allemaal anders. Vanuit de diversiteit kunnen we elkaar aanvullen. Hierdoor ontstaat er weer vrije wil, authenticiteit en openen we meerdere tijdlijnen. Een keuze uit het hart is vergeleken met een keuze uit het brein constructief, omdat een keuze uit het hart in het belang van de samenleving, mensheid en aarde staat.

Ik ben ervan overtuigd dat het donker van de buitenwereld waarnemen, net zo belangrijk is als het donker waarnemen van onszelf. Het duister dat door het donker in de buitenwereld beweegt, is een spiegel van ons collectieve bewustzijnsveld. Als we niet aanwezig zijn en ons collectief laten afleiden, kan het duister ook door het donker in de buitenwereld heen bewegen. Daar waar we nog persoonlijk worden getriggerd door angst, hebben we nog naar onszelf te kijken. Kunnen we zowel het licht als het donker in ons hart sluiten?

Als het echt zo binnen zo buiten is, zouden we dan net als naar onszelf ook met een bril van overvloed, liefde en overgave naar het donker van alle mensen en onze buitenwereld kunnen kijken? Dit kan dus alleen als we onszelf hebben bevrijd van ons verhaal en de projectie daarvan en onze persoonlijkheid onder onze hoede hebben genomen. Misschien hebben we dus juist ook al het duister en onzuiverheden die we bij anderen en in de buitenwereld waarnemen in ons hart te sluiten  in plaats van het af te wijzen, erop te reageren, ons verhaal erop te projecteren en te willen dat het anders was. Dus te aanvaarden dat de huidige situatie is zoals het is zonder ons ertoe te verhouden, persoonlijk te nemen en te reageren. Net zoals we zien dat onze persoonlijkheid een product van deze wereld is, kunnen we zien dat de maakbare wereld een product is van al onze persoonlijkheden en afwezigheid samen. Besef je hoe belangrijk jij bent? Het is belangrijk onszelf te zuiveren, met ons ware zelf te blijven resoneren en in elk nu moment keuzes te kunnen maken vanuit liefde.

Onze zuivere waarneming en voelen hebben ongelooflijk veel zuiverende kracht die vooralsnog wordt onderschat. Alles wat je aandacht geeft groeit is een grote misvatting. Juist ervan wegkijken, zorgt ervoor dat de angst, afwezigheid en duister groeit. Zowel in onszelf als in de buitenwereld. Zo binnen, zo buiten. Door het waarnemen van ons licht en het donker, krijgt het duister steeds minder vat op ons, de situatie en de buitenwereld. Het zuiver waarnemen van het donker in onszelf en de buitenwereld is één grote collectieve bewustzijnsverruimende transformatie. In onze maakbare wereld en gecreëerde persoonlijkheden zijn beide energieën uit balans geraakt. Waardoor de aarde volledig is uitgeput. Er is noodzaak tot verandering. Stuk voor stuk zijn we in het verruimen van ons bewustzijn ambassadeurs van de oorspronkelijke wereld en de aarde. Ik heb het idee dat hierdoor de oorspronkelijke dualiteit, de feminiene- en de masculiene energie (ons voelen en ons denken, de energetische (donker)- en materiële (licht) wereld) in haar oorspronkelijke balans in ons lichaam en op de aarde zich kan herstellen. Naar mijn mening zal er ook in de nieuwe wereld altijd dualiteit bestaan, maar dan in de vorm van dat de tegenstellingen elkaar aanvullen en ontwikkelkracht genereren.

Ik kan nog zoveel meer schrijven, maar houd mijn focus op communicatie. Mijn puzzelstukje heeft alles met communicatie te maken. Communicatie die past in de nieuwe wereld. Open, oprechte en echte communicatie met onszelf, een ander en de buitenwereld. Die in verbinding evenwaardig en samen wordt. Het woord evenwaardig kies ik bewust boven gelijkwaardigheid. We zijn even waardevol maar allemaal verschillend en complementair aan elkaar. In de vervloeiing met mijn omgeving is mijn innerlijke wijsheid verloren gegaan. Vanuit mijn persoonlijkheid ben ik altijd op zoek geweest naar een samen en overeenkomsten, omdat ik er dan ook mocht zijn. Wie ben ik zonder de bevestiging van een ander? Mijn persoonlijkheid heeft een naar buiten gerichte feminiene (valse hoop) verwonding en een verinnerlijkte masculiene verwonding (valse macht).

Om mij in vrijheid te kunnen verbinden, heb ik autonoom te zijn. Omdat ik besef wie ik ben, heb ik geen externe expliciete of impliciete bevestiging nodig en maak ik dat wat een ander doet minder persoonlijk. Nu ik krachtiger op mijn eigen plek sta, is het zoveel prettiger met anderen in verbinding te zijn. Waardoor ik nog meer ruimte voor mezelf en een ander kan dragen. Zuiverder naar mezelf en een ander kan luisteren. Een zoektocht die op mijn achttiende levensjaar bewust begon. Vrijheid in verbinding is voor mij zonder verstoringen, open, oprecht en echt samen zijn. Zodat we onze waarheid spreken en wijsheden tot hun recht komen.

Ik heb besloten dat dit voor nu mijn laatste blog is. In 2017 ben ik gestart met het herschrijven van mijn ervaringsverhalen in blogs en ze in het openbaar te delen. Wat vond ik dat toen spannend. Ik voelde zoveel angst. Mijn lichaam ging er helemaal van trillen en mijn persoonlijkheid wilde het weer overnemen. Terwijl er juist na het werkelijk delen een gevoel van vrijheid ontstond.

Als ik een blog schrijf, loop ik te ver achter in de tijd. Bovendien zorgt het schrijven er ook voor dat ik blijf onderzoeken en het telkens weer neerkomt op hetzelfde. Ook al geeft het ook heel veel helderheid. Ik heb nu vooral behoefte aan in het nu moment zijn. Ik wil mijn waarheid in het nu moment zichtbaar maken. Het rechtop oprecht communiceren, mezelf zichtbaar maken, is een beweging die ik stap voor stap aan het maken ben. Mezelf op een andere manier zichtbaar maken dan het schrijven of inspreken van mijn blogs, voelt wel weer echt als een nieuwe spannende stap. Ik zal minder gaan schrijven, maar meer in het moment mijn waarheid en wijsheid, inspreken en delen. Dus mocht je het leuk vinden? Je kunt je inschrijven voor het volgen van mijn blogs/ nieuwsbrief. Ik zal bij elke nieuwe post een link op mijn website plaatsen. Daarnaast kun je ook Podbean app downloaden en mij volgen.

Het schrijven van deze reeks en mijn onderzoek hebben ertoe geleid dat ik heb besloten meer met groepen te willen werken. En hierin te willen samenwerken met anderen om verschillende krachten met elkaar te bundelen. Eind oktober staat er dan ook bij Op Hodenpijl een 2 daagse workshop in de planning. Een workshop waarin we op een dynamische, speelse en bewuste manier stil staan bij de gewonde en goddelijke masculiene- en feminiene energie. Er zullen 50% mannen en 50% vrouwen aanwezig zijn. Zowel de deelnemers als de begeleiding. Mijn energie gaat er in ieder geval al helemaal van stromen. Binnenkort hier meer over.