09 jan Vrijheid in verbinding: Blog 6, Opener van verdichte velden

 Wil je liever mijn blog luisteren in plaats van lezen, klik dan hier.

‘Ik draag een hele andere wereld in mij’; zei ik als kleuter tegen mijn moeder. Dit las ik een paar weken geleden in één van haar dagboeken. Met mijn fijngevoeligheid kan ik de energetische wereld in mijn lichaam waarnemen. Door deze gevoeligheid in combinatie met mijn persoonlijke ervaringen tijdens het opgroeien, bestaat mijn overleving uit het oriënteren op de buitenwereld. Ik paste me als een kameleon aan de energie (strategie of trilling) van de ander aan. Ben mijn eigen wereld aan gevoelens gaan onderdrukken en terughouden voor de omgeving. Ik ben mezelf gaan afwijzen met het verhaal dat ik het niet waard ben of het niet goed kan. De gevoelens die daarmee gepaard gingen, liet ik aan niemand zien. Ik was sterk. Ik zorgde voor een ander om indirect voor mijn eigen veiligheid te zorgen. Hierdoor heb ik mijn eigen authentieke ruimte, mijn waarheid en de wereld die ik in mij draag, vaak verlaten. De onderdrukking van mezelf en mijn overleving zijn zeer geavanceerd en gelaagd in mijn persoonlijkheid geprogrammeerd. In basis is dit dus het verhaal van mijn persoonlijkheid en dat is maar een glimp van wie ik werkelijk ben. Mijn essentie bewoog hier natuurlijk altijd wel doorheen. Omdat ik de behoefte had mezelf te zijn, was ik in de aanpassing op de ander altijd wel op zoek naar openingen en een samen. Als ik dan later iets meer ruimte en aanwezigheid bij de ander voelde, kon mijn ware zelf er heel voorzichtig ook meer zijn.

Deze blog is een vervolg blog binnen de reeks Vrijheid in Verbinding. Ik heb er een op zichzelf staand verhaal van gemaakt. Toch raad ik je aan ook de eerdere blogs te lezen om de hele context mee te krijgen. Eerder schreef ik over open en echt contact, onze gecreëerde persoonlijkheid, mijn innerlijke breingevangenis, collectieve traumavelden en het vrije hart. Waaruit jij jouw bewegingen in de wereld maakt, heeft allemaal te maken met jouw bewustzijn. Iedereen kan zijn of haar eigen bewustzijn verruimen. Hoe dat voor mij werkt, deel ik hierna met je. Bewustzijnsverruiming is het vergroten van jouw waarneming. Ik herken in mezelf een aantal bewustzijnsvelden die ik graag met jullie deel. Misschien herkennen jullie het ook? Ervaren jullie het weer anders? Of ken je het nog niet? Ik probeer je een inkijkje te geven in hoe bewustzijnsverruiming voor mij werkt.

Ik herken in mezelf een bewustzijnsveld dat voortkomt uit mijn brein (gedachten, lichaam en gevoelens). Hierin zit mijn angst voor afwijzing verstopt. Die is zo diep geprogrammeerd dat dit de basis is waar vanuit mijn persoonlijkheid handelt en beweegt. Je ontwikkelt als kind precies dat wat nodig is in de context waarin je opgroeit. Alles wat niet wordt aangesproken of gewaardeerd, blijft verborgen. Dit bewustzijnsveld beweegt vanuit automatismen, vaste patronen en interactie dynamieken. Alles wat ik vanuit een automatisme doe, is vaak een beweging vanuit dit breinbewustzijnsveld. Dan identificeer ik me volledig met mijn persoonlijkheid en hoe het volgens mijn persoonlijkheid in de omgeving hoort en moet. Wanneer ik vanuit dit veld communiceer, is er weinig verbinding met mijn ware zelf. Ik communiceer via het brein en de gevoelens die uit het brein voortkomen. Eigenlijk is er veel afwezigheid. Vanuit dit veld is iemand ook snel te manipuleren. Iemand reageert vaak primair op alles wat hem of haar wordt gepresenteerd. In dit veld ontstaan er daarom ook gauw actie-reactie dynamieken, projecties en overdracht situaties.

Het volgende veld is een verruiming op bovenstaande veld. Dit krijg je door jezelf iets meer van een afstand waar te nemen en op jezelf te reflecteren. Als ik op mezelf reflecteer, mezelf van een afstand waarneem en ik vanuit bovenstaand breinbewustzijnsveld beweeg met iets meer bewustzijn, dan ervaar ik dat mijn gevoelens wat aan de oppervlakte blijven. Gewoonten, automatismen en gedachten staan meer aan de voorgrond. Wanneer ik bijvoorbeeld een gesprek vanuit mijn persoonlijkheid voer, ervaar ik mezelf als voorzichtig (dat komt voort uit mijn verhaal), wat aan de oppervlakte en met weinig gevoel achter mijn woorden. Er zit achter de woorden die worden uitgesproken weinig trilling of energetische informatie. Als ik in dit bewustzijnsveld voel dan zijn het vaak geprogrammeerde gevoelens die voortkomen uit het verhaal dat ik mezelf vertel. Of hoe ik mijn omgeving vanuit mijn persoonlijke verhaal ervaar. Als ik mezelf vanuit dit veld zou willen veranderen dan gaat mijn controle brein ermee aan de haal. Als ik dit doe, dan…. Met mijn brein probeer ik dan met mijn persoonlijkheid om te gaan. Hele analyses worden er voorafgaand of na afloop gemaakt met als doel het in het vervolg anders te doen. Inzicht en bewust sturen op ander gedrag kan soms helpen, maar vaak val ik weer terug in mijn oude gewoonten. De persoonlijkheid en haar gewoonten lijken op die momenten vaak sterker. Het mechanisme erachter is mijn verinnerlijkte buitenwereld dat mij in de pas houdt. Het is streng, wijst af en oordeelt. Herken je nog Mijn Duivel uit mijn innerlijke breingevangenis? Dit brengt heel veel vermoeiende analyses, innerlijke gesprekken en strijd met zich mee.

Vanuit dit breinbewustzijnsveld val ik mezelf aan. Ik moet van alles fixen en het is vaak nooit goed genoeg. Ik identificeer mij vanuit dit verruimde brein bewustzijnsveld nog steeds met het verhaal van mijn persoonlijkheid. Omdat ik voor een groot deel door de bril van mijn persoonlijkheid kijk, lopen er verstoringen van mijn persoonlijkheid dus onzuiverheden door mij heen. Hierdoor kunnen verstoringen/ onzuiverheden van de ander op mij aanhaken. Waardoor ik dus gevoelig ben voor aanvallen van buitenaf of aanvallen vanuit mijn eigen verhaal. Ik kan de ander ook triggeren door mijn verhaal op de ander te projecteren. Waardoor er onzuiverheid door mijn communicatiekanaal beweegt die de ander ontvangt. We zitten nog steeds in overdracht situaties en actie-reactie dynamieken verstrikt. Het verhaal van de één tegenover het verhaal van de ander. Ik ben mij er wel van bewust dat het in het moment gebeurt. Ik kan het alleen nog niet stoppen, denk ik als ik in dit breinbewustzijnsveld zit. Iemand die in het breinbewustzijnsveld zit, praat vaak uit één van zijn of haar scripts. De trilling die ik vanuit mijn verhaal met mij meedraag, heeft juist afwijzing in mijn omgeving gecreëerd. Als ik mezelf afwijs dan is de kans groot dan de ander mij automatisch ook afwijst. Deze reactie betrek ik op mezelf waardoor ik mijn eigen afwijzing weer bevestigd krijg. Vaak zie je dus dat de geschiedenis zich telkens weer in het heden herhaalt.

Dit vaak frustrerende breinbewustzijnsveld kent een omslagpunt. Het verschil zit ‘m in de benadering vanuit het hart. Door mijn automatische reacties op te merken en mijn trigger gevoelens te doorvoelen, maak ik de weg naar binnen en beweeg ik terug naar mijn essentie. Essentie kun je ook lezen als ware zelf en mezelf. Ik gebruik ze in deze blog door elkaar heen. Ik breng mezelf uit het verhaal van het denken bewust terug naar mijn hart bewustzijn, door het nu moment te ervaren, te voelen en aanwezig te blijven. Hoe ik dit precies doe, heb ik uitgebreider in mijn tweede blogreeks beschreven. Als ik in het nu moment aanwezig ben, voel ik de verbinding met mezelf, mijn lichaam, hart en mijn buik. Als ik alles wat er vanuit mijn verhaal in het nu moment wordt gevoeld, doorvoel, is er een doorgang naar een neutraler bewustzijnsveld. Welke vrij is van identificatie met mijn persoonlijkheid oftewel verhaal. Ik ervaar mijn essentie als zuiver. Vanuit dit hart bewustzijnsveld kan ik het brein bewustzijnsveld beschouwend waarnemen. En alles wat er in het moment is, bijvoorbeeld een verstoring, open ik door er met mijn aandacht en focus in mijn lichaam en gevoel aanwezig te blijven. Door erbij aanwezig te blijven, weet mijn lichaam precies wat het moet doen. Vanuit dit veld hoef ik niet gefixt te worden. Alles is goed zoals het is en ik vertrouw erop dat ik mezelf in elk moment weer overeind zet. Het vertrouwen is belangrijk omdat de controle van het brein de neiging heeft ook dit proces te kapen.

Wanneer ik in mijn hart bewustzijnsveld aanwezig ben, kan ik vanuit mijn ware zelf mijn waarheid oprecht uitspreken. Het grote verschil is dat ik niet vanuit mijn persoonlijkheid spreek en er geen verhaal van maak. Vanuit dit gereguleerde veld ben ik minder gevoelig voor aanvallen van buiten. Omdat ik actief meer aanwezig ben en niet in mijn verhaal zit, betrek ik alles wat een ander doet niet op mezelf. Ben ik even afgeleid en is mijn aandacht verslapt, dan neemt mijn persoonlijkheid het zo weer van me over.

Deze twee gelaagde bewustzijnsvelden zitten dicht tegen elkaar aan en bewegen door elkaar heen. Eerst heb ik mij ontvlochten van mijn omgeving. Mijn oriëntatie van de omgeving af moeten halen en voor zelfonderzoek naar afwijzing de oriëntatie op mezelf gericht. Vervolgens heb ik de aanwezige velden in mezelf van elkaar ontvlochten. Dit is best een uitdaging, omdat het breinveld zich in verschillende persoonlijkheden en patronen kan tonen en het de neiging heeft alles te willen controleren en te projecteren. Per slot van rekening zit de maakbare wereld door onze persoonlijkheid heen verweven. Welk maniertje of strategie van valse hoop of valse macht dan ook wordt ingezet. We hebben dus eigenlijk maar met twee bewustzijnsvelden te maken. Het breinbewustzijnsveld: de verinnerlijkte boodschappen uit de buitenwereld, Mijn Duivel in mijn brein, die de persoonlijkheid reactief onverbonden in beweging zet. Of het hart bewustzijnsveld: die trillingen en emoties in elk nu moment ervaart, ze doorvoelt en zo nodig vanuit Mijn Ware Zelf een verbonden beweging naar buiten maakt.  

Nu ik nog meer besef wie ik werkelijk ben, kan ik mijn brein bewustzijnsveld stoppen en mezelf vanuit mijn hart bewustzijnsveld telkens opnieuw overeind zetten. Als ik niet mezelf ben en/of mezelf terughoud, komt mijn essentie niet tot haar recht. Dat geeft in elk nu moment een verschuiving/ verdichting in mijn veld. Als ik aanwezig blijf bij mijn voelen en niet in het denken schiet, kan ik het verdichte veld weer in mezelf openen.

Als ik volledig aanwezig ben in mijn essentie, voelt mijn energie neutraal, duidelijk en krachtig. Ik kom tot mijn recht als ik mij op mezelf oriënteer en mijn lichaam en hart in elk nu moment voel. Ik heb een haarfijn waarnemingsvermogen in het waarnemen van in de omgeving aanwezige breinvelden, strategieën, verdichtingen en verstoringen. In de wereld die in mij leeft zijn er geen strategieën en onechtheden. Of nemen we verhalen uit het verleden mee waarmee we het verleden in het heden kopiëren. We kunnen samen werkelijk verbinden en hart gedragen communiceren. Vanuit het nu moment spreken en naar elkaar luisteren over waar het ons nou echt over gaat. Wat er voor ons echt toe doet. Vrij van persoonlijke verhalen. Passend bij de waarheid in het nu moment van dat unieke mens. Zodat alle werelden open naast elkaar kunnen bestaan. Een ruimte waarin we de ruimte voor onszelf en de ruimte voor een ander dragen. Dit is het samen waar ik altijd naar op zoek was. Maar die wereld zit in mij. Er is in mij een enorme passie en betrokkenheid aanwezig om met mensen vanuit ruimte, hart gedragen en open en echt te communiceren. Vrijheid in verbinding. Super fijn om hier eens heel helder in te zijn. Ik hoef eigenlijk alleen maar mezelf te zijn. Zodat situaties die uit een vrij veld komen daarop kunnen aansluiten. Hier zit mijn scheppingsvermogen.

Toen ik mijn diepere voelen door de weg naar binnen heb herontdekt, is dit bewustzijnverruimingsproces zich verder gaan ontwikkelen. Ik ben het nog steeds aan het uitpakken. Mijn innerlijke breingevangenis en de herhalende innerlijke strijd zijn toch iets wat ik zelf creëer en dus ook kan stoppen. Ik neem zelf waar vanuit welk bewustzijnsveld mijn bewegingen komen. Zonder mezelf te veroordelen zodat ik de beweging vanuit mijn brein kan stoppen. Als ik mij namelijk verlies in zelfafwijzing, is de vicieuze cirkel van de innerlijke breingevangenis zo weer opgestart.

Vanuit dit verruimde bewustzijn neemt mijn brein het niet over, maar staat mijn brein in dienst van mijn hart bewustzijnsveld. Mijn brein kan essentiële situaties uit alle emotie lagen filteren. Bovendien kan het de diepere trillingen en emoties vanuit mijn essentie met aandacht in woorden vertalen. Wanneer deze hart communicatie er is, voel ik de warmte, kracht en aanwezigheid door mijn hele lijf stromen. De energie die vrijkomt is de informatie achter de woorden. Jij kunt dit met je hart ontvangen. Terwijl ik de woorden uitspreek, kan ik in mijn lichaam voelen of de woorden kloppen of wanneer ik het nog een keer extra kracht mag bijzetten. Ik ervaar mijn lichaam als een soort klankkast die trillingen uit de omgeving of uit mijn essentie ontvangt, waardoor ik ze kan voelen en ervaren. Zo kunnen we het energetische veld waar iedereen met het hart mee verbonden is, onze hart gedragen energetische informatie verspreiden.

Als ik vanuit mijn hart spreek, is aanwezigheid erg belangrijk. Als ik in mijn aandacht verslap, kan er automatisch en vaak ook heel snel een zin van mijn persoonlijke sausje achteraan komen. Meestal is dat een zin die de boodschap ontkracht. Het zijn zinnen die direct uit het brein komen. Waar geen gevoelstrillingen in te ervaren zijn. Beide velden, het brein en het hart zijn nauw met elkaar verweven. Het is belangrijk om mezelf werkelijk waar te nemen zodat ik mezelf in elk nu moment mijn ware zelf van mijn persoonlijkheid ontvlecht.

Wanneer ik mezelf open ervaar ik ruimte en sta ik meer open voor energetische informatie van buiten. Als ik mijn ruimte draag, kan er zomaar informatie in mezelf opploppen. Ik ervaar het als kosmische informatie die wordt gedownload. Ik kan ook informatie ophalen door informatie van anderen, situaties of omgevingen waar te nemen en de emoties die het oproept in mijn lichaam op te zoeken. Hierdoor kan ik trillingen op afstand in mezelf waarnemen en vertalen.

Ik draag de verantwoordelijkheid voor mijn eigen wereld. Vanuit mijn breinveld heb ik de verantwoordelijkheid voor de ruimte van andere werelden gedragen en heb ik mijn eigen wereld verlaten. Aanvallen van afwijzing van anderen, zeggen niets over mij. Het zegt alles over de traumavelden en de verhalen die anderen in hun persoonlijkheid met zich meedragen. Er is dan sprake van een bepaalde afwezigheid. Ik ervaar dit vaak als een pratend hoofd. Ik ben gevoelig voor aanvallen van binnen of buiten als de identificatie er met mijn verhaal nog steeds is. Ik hoef niet met mijn persoonlijkheid in gevecht te gaan of mijn verhaal te ontkennen. Ik mag het laten waar het hoort. In het verleden. Ik hoef het niet meer in het heden mee te slepen. Als het verhaal, de gedachten en het breinveld opkomen, is het mijn verantwoordelijkheid mezelf weer te openen. Ik ben een opener van verdichte velden. Wanneer ik mijn omgeving bewust verruim vanuit mijn hart waarneem, neem ik verstoringen oftewel strategieën, verdichtingen, onzuiverheden wel in mijn buik waar, maar zonder dat ze mij verstoren. Vanuit dit verruimde bewustzijn ben ik minder gevoelig voor aanvallen. Waardoor ik rechtop oprecht, open, echt en zuiver naar mijn omgeving kan bewegen.

Hoe het voor jou werkt, weet ik natuurlijk niet. Bij jou werkt het misschien net weer even anders. Je hebt een andere waarheid en essentie. Het enige wat ik voor je kan betekenen is voor jou de ruimte dragen zodat jij jezelf meer kan ervaren. In de volgende blog een aantal praktische ervaringsverhalen. Daarna nog een blog over de consequenties van deze bewustzijnsverruiming voor mijn praktijk.

Warme groetjes,

Sirpa van der Steen – Ilsink

De Vrije Kameleon

Devrijekameleon.nl